Laat me beginnen door te zeggen dat er geen foute keuzes zijn. Ik geloof dat elke keuze lessen met zich meebrengt, precies wat je op dat moment nodig hebt. De keuzes die je maakt zijn altijd gevuld met waardevolle lessen en leiden je naar je volgende bestemming op het pad dat je mag bewandelen.
Een ‘verkeerde baan’ is eigenlijk nooit verkeerd. Er valt altijd iets te leren, en dat is waarom deze baan op je pad is gekomen en jij ervoor hebt gekozen.
Met dat gezegd wil ik nu definiëren wat ik bedoel met een ‘verkeerde’ baan: een baan die eigenlijk niet bij je past. In de 14 jaar dat ik als recruiter heb gewerkt, heb ik ontelbare mensen werk zien doen dat niet overeenkwam met hun passies en talenten.
Waarom past(e) het werk waar je voor hebt gekozen niet bij je?
Dit kun je misschien achteraf verklaren, en misschien kun je begrijpen waarom je die baan hebt gekozen en welke lessen je daaruit hebt getrokken.
Het leven is achteraf vaak goed te verklaren, maar we leven niet in de toekomst, we leven in het heden. Dus je zult keuzes maken die op dat moment passend lijken, alleen om later te ontdekken dat dit niet het geval was.
Als we naar de oppervlakte kijken, kunnen er enkele redenen zijn waarom mensen werk kiezen dat niet bij hen past. Veel mensen kiezen een baan niet vanwege de inhoud van het werk, maar eerder vanwege:
– het salaris
– status en aanzien
– reistijd
– ‘vrijheid’ (zoals remote werk)
– secundaire arbeidsvoorwaarden, zoals vrije dagen, een dertiende maand of winstdeling.
Je raadt het al. Als dit de drijfveren zijn voor het kiezen van een nieuwe baan, zal je werkplezier niet lang standhouden, omdat dit allemaal extrinsieke motivatoren zijn. Maar nogmaals, als dit jou is overkomen, moest je waarschijnlijk leren dat salaris nooit boven de inhoud van het werk mag staan, boven je werkplezier.
Dit is wat we aan de oppervlakte zien, maar als we inzoomen, zijn er enkele andere onderliggende factoren die hieraan ten grondslag kunnen liggen.
De werkelijke reden waarom veel mensen werk kiezen dat niet bij hen past
In mijn optiek zijn er twee factoren waarom mensen in eerste instantie niet kiezen voor werk dat het beste bij hen past, op dit moment – aangezien mensen blijven evolueren, zal ook hun werk veranderen. Deze twee factoren zijn sterk met elkaar verbonden, maar ik zal ze hier toch individueel beschrijven.
Het eerste aspect is trauma
Laten we eerst eens kijken naar de definitie van trauma. Klinkt behoorlijk zwaar, niet? Maar dat hoeft het niet te zijn. Trauma wordt tegenwoordig vaak en veelvuldig genoemd, en velen zijn ervan overtuigd dat het belangrijk is om je trauma te erkennen, te doorvoelen, ermee te zitten en eraan te werken. Pas dan kun je echt vooruitgang boeken. Mijn kijk hierop is iets anders:
Iedereen heeft trauma. Trauma kan ontstaan bij de geboorte, wanneer je wordt gescheiden van je moeder, wat hechtingsproblemen kan veroorzaken. Trauma kan echter ook ontstaan wanneer je van je fiets valt en op je voortanden terechtkomt. Trauma kan groot of klein zijn en kan je leven in verschillende mate beïnvloeden. Trauma blijft altijd aanwezig en opnieuw ontstaan omdat je elke dag nieuwe dingen meemaakt.
Om dieper in te gaan op trauma in relatie tot werk, wil ik een voorbeeld geven dat voor velen herkenbaar zal zijn:
Je hebt je baan niet gekozen omdat je er gepassioneerd over was; je hebt het werk dat je doet gekozen om indruk te maken. Eindelijk kun je aan je vader of moeder – meestal je vader – laten zien dat je dit kunt, dat je succesvol kunt zijn (maar wat is succesvol zijn eigenlijk?).
Als dit de belangrijkste (onbewuste) motivator is bij het kiezen van een baan, ben je eigenlijk in een concurrentie met je vader of moeder beland. Je probeert een emotionele leegte op te vullen, probeert gezien te worden en respect te krijgen via je werk.
Hier ligt een diepere wond aan ten grondslag waar veel mensen niet naar durven kijken. Wanneer je aan de slag gaat met dit trauma, zul je merken dat je omgeving minder goed bij je past, en dus het werk dat je doet ook niet. Genees je trauma en creëer een betere omgeving voor jezelf.
Ik heb vaak gezien dat competitie met broers of zussen ook een bron van trauma is waaruit keuzes worden gemaakt. En wat te denken van het overnemen van een familiebedrijf omdat je anders wordt afgewezen door de familie als je je eigen weg wilt volgen.
Het tweede aspect is jezelf niet goed (genoeg) kennen.
Beide aspecten zijn, zoals eerder vermeld, sterk met elkaar verbonden. Werk kiezen omdat je niet weet wat je kunt, waar je goed in bent en waar je gelukkig van wordt, omdat je jezelf niet kent, staat voor mij op een gedeelde eerste plaats met het eerste aspect.Veel mensen zijn, zoals ik het noem, afgedwaald.
Heel veel mensen hebben geen idee wie ze zijn, waar ze in de kern gelukkig van worden en waar ze goed in (kunnen) zijn.
Meestal kom je daar pas achter door de praktijk, door vallen en opstaan. Dit is echter een intensieve en inefficiënte manier om erachter te komen waarom je hier op aarde bent. Totdat je weet waar je gelukkig van wordt en wat je echt vanuit je kern wilt doen, kun je blijven proberen en falen, of je kunt aan jezelf werken en jezelf beter leren kennen.
Een belangrijke vraag is: wie ben jij zonder het werk dat je nu doet, zonder de rollen die je hebt als vader, moeder, vriend, vriendin, man of vrouw? Wie ben jij zonder je status, je huis, je woonplaats, enzovoort? Pel de lagen af, ga naar de kern en ontdek wie je werkelijk bent.
Hoe kies ik werk dat bij mij past?
Als je dit blog tot het einde hebt gelezen, ben je waarschijnlijk nieuwsgierig geworden naar hoe je werk kunt vinden dat bij je past. Je kunt dit bereiken door, als je jezelf herkent in de genoemde situaties, aan deze punten te werken. Heel je trauma, leer jezelf beter kennen en ontdek wat je drijft om elke dag met plezier uit bed te stappen, een nieuwe dag te beginnen en iets waardevols bij te dragen aan de wereld, hoe groot of klein die bijdrage ook mag zijn.
Het antwoord is eigenlijk heel eenvoudig: leer jezelf kennen tot in de diepste lagen.
Hoe eenvoudig dit ook klinkt, de stap om hier daadwerkelijk aan te werken is voor veel mensen groot, of voor sommigen zelfs te groot. Het kan overweldigend lijken, en de vraag is waar te beginnen.
Maak het klein, begin bij het begin, en als je hulp nodig hebt, weet me dan te vinden.